Φιλοσοφώντας για ένα φίλο...

Η ζωή είναι μια όμορφη γκόμενα... ή της την πέφτεις στα ίσια και εξαντλείς τις πιθανότητες να σου κάτσει ή κάθεσαι και μαλακίζεσαι κοιτώντας την σκεπτώμενος ποιός τυχερός την πηδάει...
Βέβαια πάντα υπάρχει η περίπτωση να φας σφαλιάρα αλλά είναι πάντα καλύτερα να μετανοιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν προσπάθησες...

Υ.γ Ακούς Μήτσο;

Η ομορφιά της "παρακμής"

Πριν απο κάμποσα χρόνια σε μία τυχαία αναζήτηση στο διαδύκτιο και προσπαθώντας
να βρω απαντήσεις και παρηγοριά στην προσωπική μου παρακμή, εντόπισα μία σελίδα που μ'έκανε
να αλλάξω τελείως τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι το internet... Ίσως να επηρεάστηκα σαν πιτσιρίκος από το όνομα της ιστοσελίδας,
ίσως από το εντυπωσιακά όμορφο και μαύρο interface, ίσως γιατί στην κεντρική σελίδα είχε το αγαπήμένο μου ποίημα του Poe...
Εκείνο όμωςε που με το "σερφάρισμα"¨σε κερδίζει είναι η δημιουργός του... site με καταπληκτική αισθητική εικόνας και πνεύματος,
με τρομερή δουλειά και μεράκι που φανερώνει άνθρωπο άξιο με πάθος, αγάπη και ευαισθησία... ευαισθησία για τη μουσική, για τη ζωή,
για τη στάση ζωής... Δυστυχώς, αν και πολύ θα το ήθελα αλλά ίσως να μην προσπάθησα αρκετα, δεν κατάφερα να έρθω σε επαφή με αυτό
το καταπληκτικό άτομο... βέβαια ποτέ δεν ξέρεις...
Κυριές και κύριοι καλώς ήρθατε στη σελίδα της παρακμής...